1971 yılında, Stanford psikoloji binasının bodrum katında yer alan sahte bir hapishanede mahkum ve gardiyan rollerini rastgele alacak şekilde yirmi dört erkek öğrenci seçildi. Bu çarpıcı sosyal psikoloji deneyi, bireylerin otorite ve itaat kavramlarına, insan hallerine ve toplum içerisindeki rollerine olan etkisinin sinemasal bir yorumu. Her biri farklı kişiliklere, ideallere ve düşüncelere sahip bu genç öğrencilerin, verilen rolleri ne kadar yerine getirebileceği, kendi kişiliklerini ne kadar koruyabileceği ve durumun etkisine ne kadar direnebileceği izlenirken, izleyiciyi kendine çeken bir dramı vardır. Yönetmen, gerçekçi bir yaklaşımla, içinde bulunduğumuz toplumun bizleri hangi şekillerde şekillendirebileceğini, belirli bir durumun birey üzerindeki etkilerini ve insan psikolojisinin sınırlarını başarılı bir şekilde yansıtmış. Film, izleyicisine bir insanın değerlerini, prensiplerini ve doğasını sorgulatmayı hedeflerken, aynı zamanda insanlık durumunun dikkat çekici bir gözlemidir. 1971'deki bu deney, sürekli olarak, bizi biz yapan şeyin ne olduğu, doğuştan mı yoksa çevresel faktörler tarafından mı şekillendiğimiz üzerine düşünmeye sevk eder. Film, kendini izleyenlere insan doğasını ve toplumun birey üzerindeki gücünü sorgulatan bir deneyim olarak sunar.
Filmin sonu o lanet gardiyanların dayak yemesi iyi bir son olurdu
0
0